Wat het huidige moment ook inhoudt,
accepteer het alsof je het gekozen hebt.
(Eckhart Tolle)
Lieve mensen,
Een van de moeilijkste dingen in dit leven vind ik leven in het nu. Ik weet met de kennis van het verstand al heel lang dat leven in het nu-moment belangrijk is, maar het lukt me nog niet om vaak, of nog liever altijd, in het nu te leven. Omdat ik voel dat het belangrijk is om dit wel te kunnen, ga ik er nu over schrijven en proberen het op een rij te zetten. Zodat ik het beter kan begrijpen en er naar handelen.
Mijn denken vliegt vaak voortdurend alle kanten op, naar vroeger en gisteren, naar straks en morgen. Nu is dat op zich niet zo erg. Als het maar ‘iets overdenken is’ in plaats van ergens in te blijven hangen. Als je (nog) steeds last hebt van ‘iets’ uit het verleden (en dat hebben we allemaal wel, schat ik) dan bepaalt dat vaak, bewust of onbewust, je gedachtegang. Hetzelfde kun je zeggen voor ‘iets’ in de toekomst waar je vaak tegenop ziet.
Ik ‘weet’ dat ik met mijn verstand zoveel mogelijk verleden en toekomst los moet laten. Zeker als daar gedachtepatronen bijkomen die mijn innerlijke groei in de weg staan.
Of moet ik zeggen ‘om er minder aandacht aan te schenken’, waardoor het vanzelf wat wordt losgeweekt. Het verliest dan zijn kleefkracht.
Verleden, heden en toekomst zijn tijd gerelateerde begrippen die in mijn verstandelijk denken een rol spelen. Tijd is ook iets wat typisch bij de 3de dimensie hoort. Ik weet (innerlijk) dat het verschijnsel tijd in een hogere dimensies niet meer bestaat. Ik lijk dus in 3D met het begrip tijd gevangen gezet te zijn.
Het nu-moment echter staat buíten de tijd. De klok tikt onverstoorbaar verder, maar het nu- moment blijft! Hoe meer ik me concentreer op de tijd, op verleden en toekomst, of op ‘tijd is geld’ e.d., hoe meer ik daarin blijf hangen. Intussen gaan er vele nu-momenten voorbij waarin ik íets had kunnen doen. Het nu-moment is misschien wel het kostbaarste wat er is. Waarom is het zo kostbaar? Omdat ik begin te zien dat mijn hele leven zich ontvouwt in het ene nu-moment. Als morgen nu is geworden, kan ik daarin handelen, veranderen, scheppen. Het kan gewoon niet op een eerder of ander moment!
Met andere woorden, verleden en toekomst zijn slechts illusionaire gedachtepatronen waarin ik niets kan veranderen. Niets kan doen! Het is al geweest of het moet nog komen. Ik kan gisteren niet veranderen, en in morgen kan ik nog niets doen. Ik kan alleen leven in dit unieke en enige (heilige) moment. Er is niets anders!
Jazeker, ik kan van mijn leven leren als ik terugkijk, en ik kan me voorbereiden op wat komt. Maar ook deze beide activiteiten kunnen ook alleen vanuit het nu-moment gedaan worden.
Er is geen ander moment dat er echt toe doet dan NU in deze ene seconde.
Dit geldt overigens ook voor onze ziel. Ook haar eeuwig zijn speelt zich af in het NU!
Aan het begin van een nieuw en zeer belangrijk transformatiejaar voor ons allen, wordt het tijd om nu, in het NU, al mijn weten om te zetten in daden!
Als autonoom wezen die niet afhankelijk is wat andere mensen van hem denken.
Die zich niet meer gevangen laat zetten in massapsychologische spelletjes van angst en dictatuur. In het huidige moment die mij door het leven wordt aangereikt kan en zál ik handelen. Ik zal wel moeten, er is niets anders!